Nerwica jest zaburzeniem psychicznym. Wśród podstawowych objawów nerwicy wyróżniamy: silny lęk, objawy histeryczne, fobie, objawy obsesyjne i kompulsywne oraz depresyjne. Jednak bardzo często przyczyną nerwicy są wewnętrzne konflikty, które tworzą się na przestrzeni lat. Początkowo objawy nie są widoczne i bardzo często lekceważone.
Wiele osób w wyniku nerwicy ma zaniżoną samoocenę, ujawnia się u takiej osoby spadek aktywności zawodowej i fizycznej. Osoby chore tracą radość życia, często wycofują się z ról rodzinnych a nawet społecznych. W takich momentach bardzo często dochodzi do nadużywania rożnego rodzaju używek i lekarstw.
Objawy nerwicy
Nerwicę możemy podzielić na na 3 grupy, w której każda ma inne objawy.
Objawy somatyczne
Charakteryzują się bólem różnych części ciała. Powstają zazwyczaj poprzez napięcie wewnętrzne.
Są to bóle: głowy i zawroty głowy, bóle żołądka, bóle serca, drżenie kończyn, nagłe uderzenia gorąca, wymioty ,bezsenność i zaburzenia seksualne.
Objawy nerwicowe
Występują w rożnego rodzaju sytuacjach stresowych a niekiedy w sytuacjach bez powodu. Dotyczą zazwyczaj sfery poznawczej. Należą do nich natrętne myśli, przymus powtarzania tych samych czynności, powstawanie zaburzeń pamięci i koncentracja uwagi.
Objawy emocjonalne
W ostatniej grupie widoczne objawy to apatia, brak motywacji, poirytowanie, fobie, ogólne przygnębienie, napady paniki, niepokój.
Zaburzenia nerwicowe dotykają około 25% społeczeństwa. Jednak nie u wszystkich objawy są tak silne aby była im potrzebna od razu konsultacja lekarska. Bywa, że nerwica ujawnia się dopiero po kilku latach. Bardzo często może być ona uwarunkowana genetycznie. Geny często kształtują naszą osobowość. Wiele cech takich jak lęk czy też skłonność do obsesji odgrywa rolę w powstawaniu nerwic. Jednak aby doszło do powstania nerwicy wpływ mają w dużej mierze czynniki zewnętrzne.
Narażone na nerwice są osoby, których rodzice utrwalili pewne zachowanie. Mowa tutaj o np. izolowaniu lub bezradności. Działanie rodziców pogłębia stany nerwice w przypadku osób, które są z natury małomówne. Często tłumienie emocji i stres w przypadku nie radzenia sobie z emocjami doprowadza do nerwicy.
Jakie wyróżniamy nerwice.
Nerwica lękowa
Jest to choroba, która dotyka nie tylko kobiety ale również dzieci i mężczyzn. Powstaje w wyniku sytuacji życiowych. Niekiedy przyczyną są czynniki biologiczne lub osobowościowe. Głównym objawem jest lęk. Taki lęk pojawia się w rożnych sytuacjach i z różnym natężeniem. Często osoby chore dopada krótki oddech, ból klatki piersiowej i pojawia się strach przed śmiercią. Z tym zaburzeniem łączy się też zaburzenie jedzenia i snu.
Nerwica natręctw
To rodzaj zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. W tym przypadku osobie chorej towarzyszą natrętne myśli. Osoba mająca takie zaburzenia jest świadoma swojego zachowania jednak nie panuje nad nim z powodu lęku. Wówczas u takiej osoby pojawiają się myśli dotyczące przemocy, seksualności, obawy o własne zdrowie.
Nerwica depresyjna
To rodzaj zaburzenia, w której występuje silna reakcja nerwowa na smutek, apatie, przygnębienie. Nerwica depresyjna jest często mylona z depresją dlatego wymaga konsultacji lekarskiej.
Fobia
To stan, w którym człowiek chory odczuwa silny lęk przed rożnymi sytuacjami takimi jak funkcjonowanie w społeczeństwie czy też lęk przed przedmiotami. Ma problemy z nadmierną nieśmiałością. Fobie dzielimy na specyficzne i sytuacyjne. Specyficzne to lęk przed zwierzętami, chorobą, śmiercią i obiektami. Natomiast sytuacyjna to taka gdzie człowiek nie ma kontroli nad panowaniem nad sobą w sytuacjach społecznych.
Każdy rodzaj nerwicy i depresji wymaga konsultacji lekarskiej. Lekarz ocenia wówczas czy osoba wymaga leczenia farmakologicznego czy też szpitalnego. Bardzo często w przypadkach szybkiego rozpoznania udaje się wyleczyć pacjenta w przeciągu kilku miesięcy. Osoba taka może normalnie funkcjonować wśród społeczeństwa. Osoba chora musi być przede wszystkim uświadomiona o problemie aby zaprzestać mechanizmowi błędnego koła.
