.jpg)
Czym właściwie jest RZS, zwane również reumatyzmem? Reumatyzm jest chorobą autoimmunologiczną, która powoduje powstawanie nieswoistego zapalenia stawów. Organizm uważa tkanki kolokwialnie mówiąc za wroga, w związku z tym rozpoczyna produkcję autoprzewciał, aby je zlikwidować. Początkowa faza dotyka błony maziowej, staje się ona pogrubiona, obrzęknięta i przekrwiona. Kolejny etap choroby objawia się pojawieniem osteoporozy i zaniku mięśni w obrębie zmienionych stawów. Warto podkreślić, że już zmiany z błonie maziowej można zobaczyć na badaniu usg, dlatego warto szybko zgłosić się do specjalisty.
Reumatyzm dotyka głównie kobiety mające 40-50 lat, jednak zdarzają się przypadki młodszych osób chorujących na RZS. Istnieje szereg objawów wskazujących na możliwość rozwoju RZS, jednak bardzo często odwleka się wizytę u lekarza. Taka postawa zdecydowanie może wpłynąć na bardzo mocne pogorszenie się stanu zdrowia. Na reumatoidalne zapalenie stawów i konieczność konsultacji z lekarzem wskazywać mogą takie objawy jak:
- mrowienie i drętwienie rąk;
- obrzęk;
- sztywność i problemy w ruchomości stawów;
- uczucie rozgrzania w stawach;
- stan podgorączkowy;
- w późniejszym stadium-deformacje stawów.
Przyczyny powstawania reumatyzmu nie zostały jeszcze dokładnie określone, jednak wśród najczęściej wymienianych można wyróżnić:
- stres;
- obciążenia genetyczne;
- zaburzenia układu odpornościowego;
- obciążenia związane z płcią (kobiety chorują 3 razy częściej na RZS).
Reumatoidalne zapalenie stawów jak już wcześniej pisaliśmy, należy do chorób niewyleczalnych. Jednak szybka diagnoza i wprowadzenie leczenia daje możliwość walki z towarzyszącym bólem. Po zdiagnozowaniu RZS, należy jak najszybciej wprowadzić farmakologiczne leczenie. Podawany lek (LMPCh) ma za zadanie zahamować niszczenie stawów. Dzięki temu chore osoby mogą w miarę normalnie funkcjonować w społeczeństwie i cieszyć się życiem. Oprócz leczenia farmakologicznego należy również włączyć odpowiednią fizykoterapię, a także rozpocząć aktywny tryb życia. Nie należy również zapominać o odpowiedniej diecie i wsparciu psychicznemu dla chorego.
