Dodatkowo niedoczynność tarczycy powoduje negatywne skutki u dziecka, jak na przykład opóźnienie rozwoju, czy zaburzenia rozwoju neuropsychologicznego.
Najważniejsze w niedoczynności tarczycy jest jej szybkie wykrycie i wprowadzenie odpowiedniego leczenia. Najłatwiejszą sytuacją jest ta, w której kobieta wie o swojej chorobie już przed zajściem w ciąże. Dzięki temu wraz z lekarzem zwiększy odpowiednio dawki lewotyroskyny. Całkowicie inny problem stanowić będą przypadki, gdy kobieta dowiaduje się o chorobie dopiero w trakcie ciąży. Najważniejsze w tym przypadku będzie jak najszybsze postawienie diagnozy i wprowadzenie leczenia. To w jaki sposób zostanie podjęte działanie, wpłynie na zdrowie nie tylko płodu, ale również matki.
Statystyki dotyczące ilości ciężarnych z niedoczynnością tarczycy nie są alarmujące, co nie zmienia faktu, że powinno się zwiększyć profilaktykę tego schorzenia. Jeżeli chodzi o jawną i pełnoobjawową chorobę to obejmuje ona około 0,5% kobiet w ciąży. Dużo częściej u kobiet występuje postać subkliniczna, która poprzedza pełnoobjawową chorobę (około 2-3 %).
Najważniejszym krokiem w zmniejszeniu ilości zachorowań, są polecane badania endokrynologiczne. Tym bardziej konieczne, jeżeli u kobiet pojawią się:
- problemy z tarczycą/chorobą autoimmunologiczną w rodzinie;
- wole;
- choroby takie jak cukrzyca typu pierwszego, lub bielactwo;
Ważne jest również odpowiednie badanie u kobiet, które miały problemy z niepłodnością, lub te które kiedyś poroniły dziecko.
Dzięki jakim objawom można zdiagnozować niedoczynność tarczycy? Wśród niepokojących objawów można znaleźć: suchość skóry, zbyt duży przyrost masy ciała, zaparcia, senność, a także uczucie zimna. Jeżeli dotykają nas wyżej wymienione symptomy, warto o nich powiedzieć lekarzowi, który skieruje na dalsze badania. Im wcześniej problemy zostaną zdiagnozowane tym lepiej, ponieważ najważniejsze są pierwsze tygodnie życia płodu. W trakcie dojrzewania w macicy, tarczyca dziecka nie produkuje hormonów, dlatego tak ważne jest, aby otrzymało je od matki. Odpowiednia ilość hormonów będzie wpływała na rozwój dziecka, a przede wszystkim jego układu nerwowego.
Jeżeli przed zajściem w ciąże kobieta wie, że choruje na niedoczynność tarczycy, musi pamiętać o kilku ważnych wskazówkach. Po pierwsze o fakcie rozpoczęcia starań o dziecko należy poinformować lekarza endokrynologa. Prawdopodobnie zwiększeniu ulegnie ilość przyjmowanych hormonów, stopniowo przechodząc do bardzo wysokiego stężenia. Warto również w tym czasie wykonywać systematycznie badania sprawdzające poziom TSH i FT4.
Ciąża to piękny stan w życiu kobiety, jednak w tym okresie kobieta musi pamiętać, że wszelkie niepojące objawy należy jak najszybciej niwelować. Tak jest również w przypadku niedoczynności tarczycy, ponieważ szybka reakcja jest jednoznaczna z większą szansą na urodzenie całkowicie zdrowego dziecka.
