Jest bardzo ważnym organem i jakiekolwiek zachwianie rzutuje na całą pracę organizmu.
Do niedawna technologia była rozwinięta w tak małym stopniu, że nie potrafiono zdiagnozować kobiety, która ma problemy hormonalne. Często słyszała, że ma poczekać do miesiączki lub zajść w ciążę aby poziom hormonów się wyrównał. Nie znano działania przysadki. Dziś już wiadomo, że wystarczy się przyjrzeć pracy przysadki aby ocenić stan hormonów.
Przysadka jest bardzo małym organem ważącym około 0,5-0,7 g. Ma kształt kropli i różowy kolor. Położona jest w samym centrum głowy, w okolicach podwzgórza. Podzielona jest na trzy części przednia, tylna i środkowa. Każda z części ma inną funkcję. Przednia odpowiedzialna jest za produkcję hormonu, środkowa za przekazanie a tylna za wydzielanie i magazynowanie.
Wydziela ona takie hormony jak: TSH (tyreotropinę), ACTH (korykotropinę), GH hormon wzrostu, LH i FSH 9 hormony gonadotropowe) , PRL (prolaktynę) .
Hormony które produkuje przysadka
GH czyli hormon wzrostu odpowiedzialny jest za to jak rośniemy i do jakiej wysokości urośniemy. Gdy następuje zaburzenie wzrostu od razu wiadomo, że przyczyną jest zaburzenie przysadki. Hormon wzrostu odpowiada również za elementy przemiany materii. Stymuluje poziom glukozy oraz odpowiedzialny jest za rozkładanie tłuszczu w organizmie.
TSH hormon odpowiedzialny za prawidłową pracę tarczycy. Reguluje on jej odpowiedni poziom. W przypadku kiedy spada poziom pracy tarczycy zaczynamy się źle czuć, jesteśmy senni i zaczynamy tyć. Podobnie dzieje się w przypadku nadmiernej pracy.
Kolejny hormon to ACTH odpowiedzialny za pracę nadnerczy. Reguluje odporność, termoregulację oraz przemianę materii.
Prolaktyna to hormon który ma zadanie utrzymać prawidłowe funkcjonowanie odpowiedniego stanu laktacji u kobiet czy też hormonu luteinizującego odpowiedzialnego za jajeczkowanie u kobiet a u mężczyzn za produkcję testosteronu. Prolaktyna jest odpowiedzialna również za endorfiny czyli hormon szczęścia.
Hormony gonadotropowe to hormony, które stymulują funkcje jąder i jajników. Są odpowiedzialne za wytwarzanie nasienia u mężczyzn i regulują wydzielanie białek wiążących hormony płciowe.
Nadczynność i niedoczynność
Najczęstszym schorzeniem przysadki jest nadczynność lub niedoczynność. Czyli jak każdy gruczoł może produkować hormonów za mało lub za dużo. Kiedy produkuje ich za mało dochodzi do tego, że istnieje ryzyko karłowatości a nawet bezpłodności. W przypadku nadczynności dochodzi do gigantyzmu oraz deformacji kości i stawów.
W przypadku kiedy widzimy jakieś zmiany w organizmie , które nas niepokoją należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza specjalisty w tym przypadku endokrynologa. Leczenie zazwyczaj odbywa się farmakologicznie. W momencie kiedy występują poważniejsze schorzenia jak np. gruczolak wówczas wskazana jest operacja.
Choroby przysadki zazwyczaj wynikają z nadczynności lub z niedoczynności wrodzonej lub spowodowanej jej zniszczeniem. Wśród najczęstszych chorób wyróżniamy:
- gigantyzm,
- akromegalia,
- karłowatość,
- hipogonadymz,
- zespól Sheehana,
- choroba Cushinga,
- gruczolak,
- choroba Glińskiego – Simondsa.
Przysadka mózgowa jest małym organem ale bardzo odpowiedzialnym w dużej mierze za nasze funkcjonowanie. Kiedy dzieje się coś złego w organizmie to dla nas pierwszy sygnał.
Zatem wszystkie sygnały ostrzegawcze w organizmie należy traktować poważnie i przede wszystkim nie czekać tylko zgłosić się szybko do lekarza. Tylko szybka reakcja może nas uchronić przed poważnymi chorobami.
