.jpg)
Niewydolność hormonalna jąder może pojawić się zarówno w życiu płodowym, okresie dojrzewania, ale także u juz dorosłych mężczyzn. Jest ona spowodowana zaburzeniami w produkcji hormonów, może to być lutropina, lub folitropina albo zaburzenia obu hormonów jednocześnie. Wyróżnić możemy dwa rodzaje hipogonadyzmu:
a) hipogonadyzm pierwotny. Jest wynikiem: zaburzeń genetycznych, zaburzeń w okresie płodowym, urazami mechanicznymi, zapaleniem jąder, wadami wrodzonymi, stosowanymi środkami farmakologicznymi, zatruciami, czy używkami..
b) hipogonadyzm wtórny, może być między innymi spowodowany: zaburzeniami układu podwzgórze-przysadka, procesem zapalnym i autoimmunologicznym, schorzeniami psychicznymi, urazami czaszki, czy operacjami neurochirurgicznymi.
W zależności od momentu pojawienia się zaburzenia hormonalnego, może ono dawać różne objawy, jednak wśród najczęściej występujących wymienia się:
- spodziectwo, bądź wnętrostwo
- brak owłosienia w trakcie dojrzewania
- brak mutacji głosu
- brak wzwodu i wytrysku
- brak popędu płciowego
- zmęczenie/osłabienie
- eunuchoidalna budowa ciała
- ginekomastia (powiększenie piersi)
- zanik mięśni
- suchość i bladość skóry
- wypadające owłosienie łonowe i pod pachami.
- niedorozwój, a nawet brak jąder
Zaburzenie hormonalne jąder można zdiagnozować przy pomocy badań krwi (morfologia, badania hormonalne), a także usg jąder. Leczenie zaburzenia polega głównie na podawaniu hormonów - testosteronu. Czasami jednak konieczne jest usunięcie jednego jądra.
Hipogonadyzm to zaburzenie hormonalne wpływające bardzo negatywnie na cały organizm człowieka. Oprócz odpowiedniej opieki farmakologicznej, chorym należy zapewnić opiekę psychologiczną, w celu monitorowania ich stanu psychicznego.
